บทคัดย่อ (Abstract)

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เพื่อค้นหาปัจจัยที่ส่งผลต่อทักษะชีวิตด้านการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ของนักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง (2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อทักษะชีวิตด้านการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ของนักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง และ (3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาทักษะชีวิตด้านการแก้ปัญหา อย่างสร้างสรรค์ของนักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือโรงเรียนมัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง มีผู้ให้ข้อมูลคือ ผู้บริหาร โรงเรียน ครู ผู้ปกครองและนักเรียน การวิเคราะห์ข้อมูล หาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์ของความแปรผัน ค่าความโด่ง ค่าความเบ้ การวิเคราะห์ สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการตรวจสอบความกลมกลืนของแบบจําลองเชิงทฤษฎีกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยโปรแกรมสําเร็จรูป ผลการวิจัยพบว่า

1. ปัจจัยที่ส่งผลต่อทักษะชีวิตด้านการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ของนักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง ประกอบด้วย 6 ปัจจัยได้แก่ ด้านโรงเรียน ด้านผู้บริหาร ด้านครูผู้สอน ด้านนักเรียน ด้านครอบครัว และด้านสิ่งแวดล้อมทางสังคม

2. ทักษะชีวิตด้านการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ของนักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก

3. ปัจจัยที่มีอิทธิพลทางตรงต่อทักษะชีวิตด้านการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ของนักเรียน โรงเรียนมัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ได้แก่ ปัจจัยด้านนักเรียน ปัจจัยด้านครอบครัว และปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมทางสังคม ทั้งสามตัวแปรนี้อธิบายความแปรปรวนของทักษะชีวิตด้านการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ของนักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือได้ร้อยละ 69.00 (R = 0.69) มีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01

4. แนวทางการพัฒนาปัจจัยด้านนักเรียน ด้านครอบครัว และด้านสิ่งแวดล้อมทางสังคม ได้แก่ การพัฒนาความสนใจใฝ่รู้ของนักเรียนโดยครู การพัฒนาการเลี้ยงดูแบบประชาธิปไตยและการพัฒนาการรับสารนิเทศจากสื่อของนักเรียนโดยทางโรงเรียนให้ความร่วมมือกับผู้ปกครอง

เอกสารฉบับสมบูรณ์