บทคัดย่อ (Abstract)

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาทักษะการฟังและการพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษาที่มีผลการเรียนวิชาภาษาอังกฤษในระดับปานกลางถึงอ่อน โดยใช้การวิจัยเชิงทดลองที่ออกแบบการสอนให้ผู้เรียนมีโอกาสฝึกความพร้อมด้านคำศัพท์ สำนวน และการออกเสียงภาษาอังกฤษ เข้าใจกลวิธีการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ และฝึกฝนการเรียนรู้ภาษาอังกฤษด้วยตนเอง นอกจากนี้ยังมีการติดตามพัฒนาการการเรียนรู้ของผู้เรียนหลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์วิทยาเขตปัตตานี ที่มีผลการเรียนรายวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐานในระดับปานกลางถึงอ่อน จำนวน 32 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองที่เรียนหลักสูตรทดลองในภาคการศึกษาฤดูร้อน จำนวน 16 คน และกลุ่มควบคุมที่เรียนรายวิชาทักษะการฟังและการพูดภาษาอังกฤษในหลักสูตรปกติจำนวน 16 คน เท่ากัน

ผลการวิจัยพบว่าหลังการทดลองกลุ่มทดลองมีพัฒนาการด้านทักษะการฟัง การสนทนา การออกเสียง กลวิธีการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ กลวิธีการฟังและการพูดภาษาอังกฤษดีขึ้นกว่าก่อนการทดลองและกลุ่มตัวอย่างที่เรียนหลักสูตรทดลองมีทักษะการพูดดีกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนทักษะการฟังนั้นกลุ่มตัวอย่างทั้งสองกลุ่มไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทาง สถิติ การติดตามผลการเรียนของกลุ่มตัวอย่างทั้งสองกลุ่มพบว่า กลุ่มทดลองมีผลการเรียนรายวิชาภาษาอังกฤษต่างๆ ดีกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ นอกจากนั้นยังพบว่ากลุ่มทดลองมีความมั่นใจ ความสนใจ และความสุขในการเรียนภาษาอังกฤษมากขึ้น และมากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติและในขณะเดียวกันกลุ่มทดลองมีความกังวล ความทุกข์ และความเบื่อในการเรียนภาษาอังกฤษน้อยลง และน้อยกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผลการวิจัยอาจสรุปได้ว่าหลักสูตรทดลองสามารถพัฒนาทักษะการฟังและการสนทนาภาษาอังกฤษของกลุ่มตัวอย่างให้ดีขึ้น และสามารถทำให้ผู้เรียนมีกลวิธีการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ ตลอดจนสร้างความมั่นใจในการเรียนภาษาอังกฤษมากขึ้น ดังนั้นงานวิจัยนี้จึงเสนอแนะให้ผู้สอนควรคำนึงถึงการสอนกลวิธีการเรียนรู้ภาษาอังกฤษแก่ผู้เรียนที่มีผลการเรียนภาษาอังกฤษในระดับไม่สูง และออกแบบกิจกรรมที่เอื้อให้ผู้เรียนสามารถจัดการการเรียนรู้ด้วยตนเอง

เอกสารฉบับสมบูรณ์

• เอกสารผลงานวิจัย ส่วนที่ 1 ดาวน์โหลดเอกสาร