บทคัดย่อ (Abstract)

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและตรวจสอบโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลทางวิชาการของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดภาคใต้ โมเดลประกอบด้วยตัวแปรแฝง ซึ่งเป็นปัจจัยเชิงสาเหตุและประสิทธิผล 5 ตัว และตัวแปรสังเกตได้ 18 ตัว กลุ่มตัวอย่าง ประกอบด้วย รองผู้อำนวยการโรงเรียนฝ่ายวิชาการและหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้ 5 วิชาหลักของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดภาคใต้ จำนวน 840 คน ที่ได้มาโดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือวิจัยเป็นแบบสอบถามผลการทดสอบระดับชาติ 5 วิชาหลัก และระดับการรับรู้เกี่ยวกับปัจจัยเชิงสาเหตุและประสิทธิผลทางวิชาการของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดภาคใต้ เป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ซึ่งมีความเชื่อมั่นในการวัดทั้งฉบับ 0.983 วิเคราะห์ข้อมูลเบื้องต้นด้วยค่าสถิติพื้นฐาน การวิเคราะห์สหสัมพันธ์ ตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดล โดยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และวิเคราะห์สมการโครงสร้างเชิงสาเหตุ ด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป

ผลการวิจัยพบว่า

1. โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลทางวิชาการของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดภาคใต้ ที่พัฒนาขึ้นมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่าสถิติไค-สแควร์ (χ2) = 569.12 df = 115 P-value = 0.000 ค่าสถิติไค-สแควร์ มีนัยสำคัญทางสถิติ แต่ค่า χ2/df = 4.94 ค่า RMSEA = 0.069 CFI = 0.99 GFI = 0.93 AGFI = 0.90 เป็นไปตามเกณฑ์

2. โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลทางวิชาการของโรงเรียนมัธยมศึกษา ในจังหวัดภาคใต้ ประกอบด้วยปัจจัยเชิงสาเหตุ 4 ตัว เรียงตามค่าอิทธิพลโดยรวมจากมากไปหาน้อย ได้แก่ การจัดกระบวนการเรียนรู้ บรรยากาศทางวิชาการ ภาวะผู้นำทางวิชาการ พฤติกรรมการสอนของครู และปัจจัยที่มีอิทธิพลทางตรงต่อประสิทธิผลทางวิชาการของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดภาคใต้ มี 3 ตัวแปร ได้แก่ การจัดกระบวนการเรียนรู้ ภาวะผู้นำทางวิชาการ และพฤติกรรมการสอนของครู โดยปัจจัยทั้งหมดสามารถอธิบายความแปรปรวนของประสิทธิผลทางวิชาการของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดภาคใต้ ได้ร้อยละ 72

เอกสารฉบับสมบูรณ์

• เอกสารผลงานวิจัย ส่วนที่ 1 ดาวน์โหลดเอกสาร